Turističke informacije

Vrelo Grze

Pored Paraćina…

Divno mesto…

Turističke informacije

Manastir Koporin i Pokajnica

Manastir Koporin se nalazi u udolini istoimene reke, na 3km od Velike Plane, u trouglu koji čini put Velika Plana – Smederevska Palanka – Rača. Smešten je u prostoru valovite Šumadije i okružen bogatim poljima zasejanih pšenicom i kukuruzom, kao i zasadima vinograda i voćnjaka. Istočno od manastira se pruža Koporinska rečica, zapadno Koporinska kosa, severno plodna dolina reke Jasenice, a južno selo Radovanje. U srednjem veku ovuda je prolazio put koji je povezivao Beograd sa Carigradom. Pripoveda se da je predstavljao prednost dok je trajala srpska srednjovekovna država, ali da je postao koban za vreme ropstva, jer su njime turski pljačkaški odredi lako stizali do manastira.

O poreklu imena manastira danas postoji više legendi, koje su svojevremeno zabeležili Dušan Milovanović i Dušan Mitošević [3]. Sve one ime manastira dovode u vezu sa glagolom “kopati“ ili “ukopavati“, a pominju i nekakvo učešće despota Stefana. Pripovedaju, naime, ili da je hram bio podignut na mestu gde je bratoubica pokopao svoje nevine žrtve ili da se do hrama silazilo strminom kao u ukop ili da je hram delom bio ukopan u brdo Koporinske kose ili da je narod svetinju ukopao u zemlju ne bi li je sačuvao od islamskog osvajača… Sa mnogo verovatnoće dopuštena je i pretpostavka da je manastir dobio ime po reci koja se zove Koporinska reka, Koporinski potok ili Koporinka, budući da je ona starija od manastira. Prema novijim istraživanjima toponim Koporin – gde prvi deo reči ,,kopo“ se odnosi na rudarsko kopanje, a drugi ,,rin“ na rudare nemačkog porekla sa obale Rajne – označava ili naseobinu rudara poreklom sa Rajne ili rečicu, na čijoj obali je bilo njihovo naselje. Docniji vekovi uništili su tragove naselja, ali svedočanstvo o njemu sačuvano je u imenu manastira.

Turističke informacije

Golija

Budite deo nepreglednog prostranstva najviše planine jugozapada Srbije. Golija će Vam, sa svojih 75000ha nabujalog zelenila, oduzeti dah i ostaviti Vas bez reči. Rariteti flora i fauna koji vas iznenađuju na svakom koraku i zadivljuju svojom jedinstvenošću, učiniće da shvatite da postoji još mnogo toga što niste videli, a što treba iskusiti. Slika govori hiljadu reči, zato budite deo nje, vidite, osetite i dišite Goliju.
Ukoliko želite da se opustite i na miru uživate u pravom prirodnom okruženju, bogatstvu bilja, izvora, jezera i zelenih proplanaka kao iz bajke, onda smo mi Vaš pravi izbor. Dozvolite da se mi, iz hotela „Golija“, pobrinemo da svoje vreme provedete kvalitetno.

Turističke informacije

Manastiri

Na području Ovčarsko-kablarske klisure nalaze manastiri koji zbog svojih umetničkih vrednosti predstavljaju značajan segment kuluturno-istorijskog nasleđa. Više od dva veka privlače pažnju istraživača, umetnika, vernika, koji su o njima ostavili mnoga pisana svedočanstva. Ovi manastiri kao celina predstavljaju posebno značajnu vrednost šireg prostora čačanskog kraja zbog istorijskih i umetničkih vrednosti, kao i zbog lepote prirodnog okruženja. Objavljivanje turskih popisa iz XV I XVI veka donelo je nove podatke i prve do sada pisane pomene Ovčarsko-kablarskih manastira.
Pored prirodnih lepota, turistički potencijal Ovčarsko-kablarske klisure predstavlja i veliki broj pravoslavnih manastira okruženih šumama, vodom i stenama. Zbog postojanja deset manastira i dva sveta mesta u Ovčarsko-kablarskoj klisuri, ona je poznata i kao „Srpska Sveta Gora“.

Manastir Blagoveštenje
Manastir Blagoveštenje nalazi se na blagoj uzvišici iznad naselja Ovčar Banje. Ovo je jedan od retkih manastira u Ovčarsko-kablarskoj klisuri za koji se tačno zna kada je podignut i ko su bili ktitori. Natpis iznad ulaza u crkvu, govori da je hram podignut 1601/02. Hram je izgrađen u raškom graditeljskom stilu i svojom arhitekturom je posle manastira Sv. Trojica, najlepši manastir u Ovčarsko-kablarskoj klisuri.
Manastir poseduje jednu od najstarijih knjiga, Blagoveštenjsko jevanđelje, nastalo 1372. godine. U svojoj riznici čuva i štampano četvorojevanđelje iz 1552. godine. U njemu je svojevremeno zamonašen Patrijarh Pavle.

Manastir Ilinje
Manastir Ilinje nalazi se iznad manastira Blagoveštenje. Ne postoje podaci o tome kada je nastao i ko je podigao ovaj manastir. Obzirom da je blizu manastira Blagoveštenje, pretpostavlja se da su ga blagoveštenjski monasi u svom usponu podigli kao svoj metoh. Sadašnji Manastir je 1938. godine sagrađen na temeljima starog manastira.

Manastir Jovanje
Manastir Jovanje se nalazi na levoj obali reke Zapadne Morave, na njenom najvećem meandru. Niko sa sigurnošću ne može reći ko je i kada sagradio Jovanje. Stara crkva posvećena Svetom Jovanu potopljena je 1954. godine prilikom gradnje hidroelektrane. Mnogobrojna pustošenja i rušenja koja je ovaj manastir pretrpeo, potpuno su uništila gotovo sve tragove prvobitnog manastira. Tako je nestala i riznica nekada velikog hrama. Najvredniji predmeti u riznici su dve prestone ikone iz 1850. godine.
Današnji manastir Jovanje projektovan je tako da spaja stare i nove obrasce u sakralnom graditeljstvu, dajući celini Ovčarsko-Kablarskih manastira jedno novo ostvarenje.

Manastir Nikolje
Manastir Nikolje, najstarija crkva među Ovčarsko-kablarskim manastirima, podignut je na padinama Kablara, na levoj obali Zapadne Morave. Na osnovu arhitektonskih karakteristika, pretpostavlja se da potiče iz srednjeg veka, najverovatnije kraja 14. odnosno početka 15. veka. U riznici manastira Nikolje čuva se najznačajnija rukopisana knjiga u srpskoj kulturi napisana početkom 17. veka, Karansko jevanđelje.
U Nikolju je nekada živelo i do 300 kaluđera. U njemu se od Turaka krio i Miloš Obrenović sa porodicom. On je u porti 1817. godine sagradio konak koji i danas postoji i nosi njegovo ime.

Manastir Preobraženje
Manastir Preobraženje danas se nalazi sa desne strane Zapadne Morave, na severnim obroncima Ovčara. Naspram manastira, preko reke, smeštena je železnička stanica u Ovčar Banji, na mestu gde se nekada nalazio manastir, ispod litica Kablara. Prvi pomen manastira Preobraženja u pisanim izvorima, vezan je za 1525. godinu. Stari manastir Preobraženje je porušen, odobrenjem vladike žičkog Save, kako bi se izgradila železnička pruga prema Užicu. Episkop Nikolaj Velimirović je 1938. godine pokrenuo inicijativu za izgradnju novog manastira Preobraženje. U ovom manastiru život je organizovan po svetogorskom pravilu, što znači da nema ni parohiju, ni imovinu, već mu je uloga misionarska.

Manastir Sretenje
Manastir Sretenje se nalazi u izuzetnom prirodnom okruženju, na zaravni ispod vrha Ovčara. Na osnovu dosadašnjih istraživanja veruje se da je manastir nastao u 16. veku i u više navrata tokom prošlih vremena bio je rušen i spaljivan. Obnovljen je tek u 19. veku, zahvaljujući monahu, a kasnije i vladici Nikiforu Maksimoviću. Od rukopisnih knjiga sačuvanih do danas u Sretenju, preostale su svega tri: Jevanđelje, Bogorodičini kanoni i Minej za mesec jun, koji je značajan jer sadrži Službu knezu Lazaru, kao delo naše crkvene književnosti. Od riznički kovanih predmeta i starina, čuvaju se mermerna krstionica i rozeta iz 17. veka i ikona Presvete Bogorodice iz 18. veka.

Manastir Sv. Trojice
Crkva manastira Sv. Trojice je po svojoj arhitekturi najlepši hram u Ovčarsko-Kablarskoj klisuri, smešten na jugozapadnim šumovitim padinama Ovčara. Nije utvrđeno ko je i kada podigao manastir. Na osnovu dosadašnjih saznanja koji se oslanjaju na turske popise, ovaj manastir potiče iz druge polovine 16. veka. I ovaj manastir je pretrpeo stradanja krajem 17. veka, kao i ostali manastiri u Srbiji. U manastiru Sv. Trojice nalazi se jedan veliki, prestoni zlatom i srmom izvezen krst od velike umetničke vrednosti. Pored tog krsta, u manastiru Sv. Trojice nalaze se dve jedinstvene retke prestone ikone – Spasiteljeva i Bogorodičina – od antičke vrednosti.

Manastir Uspenje
Na uzvišenju iznad manastira Jovanje, nalazi se manastir Uspenje koji je vidljiv sa svih strana klisure. U turskim izvorima pominje se 1536. godine. Posvećen je Uspenju Presvete Bogorodice. Na ovom mestu je nekada postojala kula sa zvonikom visoka oko 30 metara. Pretpostavlja se da su kulu porušili Turci istovremeno kada i Jovanje. Vladika Nikolaj je na ovom mestu zatekao samo ruševine. Po njegovoj želji izgrađena je nova crkva manastira Uspenja, 1939. godine, kao verna kopija crkve Sv. Caru Konstantinu i Jeleni u Ohridu. Prvobitni ikonostas uništili su Bugari 1943. godine. Manastir je ponovo obnovljen 1998. godine, a 2004. je nastanjen monahinjama.
Manastirski hram ima nekoliko osobenosti koje se retko viđaju u drugim srpskim pravoslavnim crkvama. Crkva manastira Uspenja ima veoma mali broj prozora uskog pravougaonog oblika, bez ikakvih ukrasa. Crkva nikada nije bila živopisana. U manastirskom hramu zapravo postoje dve crkve koje imaju, jednu, zajedničku pripratu. Levi deo hrama posvećen je Uspenju Presvete Bogorodice, a desni Sedmorici efeskih mučenika.

Manastir Vavedenje
Manastir Vavedenje je podignut na samom početku klisure. Stilske karakteristike originalnih delova hrama govore da je ovaj manastir nastao u 16. veku. Ikonostas manastira Vavedenje čine, između ostalih, ikone Nikole Apostolovića Bogorodica sa Hristom i Isus Hristos. Sačuvane su i pozlaćene carske dveri na kojima je predstava Blagovesti. Skromnu umetničku celinu koju čini ikonostas ovog manastira dopunjuju ikone koje su ostale sačuvane.

Manastir Vaznesenje
Manastir Vaznesenje podignut je na severnim padinama Ovčara. Zahvaljujući jednom rukopisnom jevanđelju, koje je napisano u Vaznesenju 1570. godine, sigurni smo da je manastir postojao u 16. veku. Manastir je najverovatnije stradao, kao i većina drugih manastira u klisuri, za vreme Velike seobe 1690. godine. Nakon više neuspešnih pokušaja obnavljanja, tek je tridesetih godina 20. veka, episkop Nikolaj Velimirović krenuo u obnovu ovog manastira.

Utočište Svetogoraca
Zbog mnoštva manastira smeštenih sa obe strane Zapadne Morave, klisuru koja deli Kablar i Ovčar mnogi nazivaju i srpskom Svetom gorom. Manje je, međutim, poznato da su njeni prvi stanovnici i neimari zaista bili Svetogorci. Kada je u jednom istorijskom trenutku, pod najezdom Turaka, i sam Atos bio ugrožen, mnogi su se ovamo preselili.
Bespuće i mnogobrojni useci, špilje i pećine, bili su prirodna zaštita monasima i narodu u teškim vremenima. Nepristupačna mesta pretvarali su u isposnice, da bi kasnije, u nekim mirnijim vremenima, u pitomini kraj reke gradili veće i trajnije hramove. Nažalost, bilo je i dana kada se od zla ni u mišjoj rupi nije moglo sakriti. Slučaj u pećini Kađenica upravo to potvrđuje

Turističke informacije

Banje

Atomska banja
Na samo 130 km od Beograda, nalazi se jedinstvena Atomska banja. Okružena šumovitim brdima i planinama, na nadmorskoj visini od 460 m, Atomska banja Gornja Trepča predstavlja jedinstvenu oazu mira i tišine. Odlikuje se umereno-kontinentalnom klimom koja postepeno prelazi u planinsku zbog čega je boravak tokom čitave godine vrlo prijatan. Bogat biljni pokrivač, guste listopadne šume, livade posute cvećem i lekovitim biljem, na svakom koraku deluju okrepljujuće i umirijuće na organizam.
Specijalna bolnica za rehabilitaciju obuhvata nekoliko objekata (novi objekat “Vujan” počeo sa radom maja 2012. godine) sa ukupno 122 smeštajne jedince i 277 kreveta. Objekti su moderna zdanja, potpuno prilagođena potrebama pacijenata i najzahtevnijeg gosta, sa jednokrevetnim, dvokrevetnim sobama i apartmanima. Ljubaznost i briga za svakog gosta doprinose ugodnom boravku u ovoj ustanovi.
Potvrda visoko standardizovane usluge, po najzahtevnijim evropskim merilima, kako medicinske, tako i ugostiteljske i turističke, došla je dodelom ISO i HCCP standarda.
Saradnja sa brojnim udruženjima obolelih od MS iz EU kao i ugovori sa zdravstvenim fondovima nekoliko zemalja najbolja su referenca usluga ove banje.
Tokom letnjih meseci organizuje se Kulturno leto u okviru koga se organizuju koncerti, pozorišne predstave, književne večeri, izložbe.
Boravak u Atomskoj banji, predstavlja jedinstvenu priliku za upoznavanje bogate tradicije, običaja i modernog stvaralaštva centralne Srbije. Gosti banje u okviru aranžmana imaju priliku za upoznavanje bogatog kulturno-istorijskog nasleđa ovog dela Srbije: manastire Ovčarsko-kablarske klisure, manastir Vujan, arheološke lokalitete u Čačku i okolini. Izleti se organizuju i do Mokre Gore i Zlatibora, Etno parka Terzića avlija i Potpećke pećine.
Termomineralna voda, indikacije, rehabilitacija
Termomineralna voda Atomske banje Gornja Trepča je slabo alkalna, hidrokarbonatna, oligo mineralna, akratoterma. Temperatura vode je 29,8°C. Vrednost PH kreće se između 7,4-7,5 pa se radi o vodama slabo alkalnog karaktera.
Analize vode vršene u poslednjih 60 godina (Institut za medicisku hidrologiju i klimatologiju, Institut za geološko-rudarska istraživanja, Institut za rehabilitaciju i dr.) pokazuju da je voda stabilnog fizičko-hemijskog sastava i temperature. To potvrđuju tvrdnje da su vode juvenilne, vulkanskog porekla. Kapacitet izvorišta 13,9 l/sec.
Zbog svojih specifičnih fizčkih i hemijskih karakteristika ova voda je prava retkost. Koncetracije mikroelemenata, makroelemenata i radioaktivnih elemenata, kao i njihovi međusobni odnosi, daju joj specifično lekovito dejstvo, posebno na nervna i mišićna tkiva. Mineralne vode koju su ispitane na teritoriji Gornje Trepče, mogu se koristiti za medcinsku rehabilitaciju obolelih od neuroloških bolesti, naročito se pokazala efikasnom kod Sclerosis multiplex, reumatskih bolesti (zapaljenskih i degenerativnih), kao i bolesti gastrointestinalnog trakta i perifernh krvnih sudova.
Ovo je jedna od najproučavanijih termomineralnih voda na teritoriji naše zemlje, a prve hemijske analize datiraju još iz 1904. godine (dr. Zege).
Temperatura vode omogućava da i oboleli od kardiovaskularnih oboljenja mogu, pod nadzorm lekara, koristiti rehabilitacione tretmane. Kompletan balneofizikalni tretman sprovodi se u terapijskim blokvima koji su opremljeni najsavremenijom medicinskom opremom i podrazumeva: hidroterapij, kineziterapiju, manuelnu masažu i dr. Visokom kvalitetu medicinske usluge doprinosi tim edukovanog kadra sačinjen od lekara specijalista iz nekoliko medicinskih oblasti (fizijatri, neurolozi, reumatolozi, internisti), fizioterapeuti, medicinske sestre i dr. osoblje.
Posebni rezultati se postižu u rehabilitaciji Multiple skleroze po čemu je banja jedinstvena u Evropi. Istraživanja pod rukovodstvom Instituta za Neurologiju KC Srbije koja su sprovedena na obolelima od ove bolesti koji su bili na rehabilitaciji u Atomskoj banji tokom 2010. godine pokazuju izuzetnne efekte u rehabilitacije obolelih. I druge neurološke bolesti kao što su hemiplegije i hemipareze, stanja nakon cerebrovaskularnog inzulta, Parkinsonova bolest, cerebralna paraliza, polineuropatije uspešno se rehabilituju u ovoj ustanovi.
Reumatske bolesti, bilo degenerativne (artroze, diskatroze, spondiloza, diskus hernija), bilo zapaljenske (reumatoidni artritis, spondiloartropatije) takođe su bile propraćene kliničkim ispitivanjem na velikom broju pacijenata koji su bili na medicinskom tretmanu u Atomskoj banji tokom 2010. godine. Pokazalo se da su efekti rehabilitacije kod ovih pacijenata visoko značajni. Ovaj projekat je rađen u saradnji sa Institutom za reumatologiju u Beogradu.

Ovčar banja
U srcu Ovčarsko-kablarske klisure, okružena zelenilom prostranih šumskih kompleksa izvire termo-mineralna voda Ovčar Banje. Ovaj skriveni biser prirode nalazi se na 17. kilometru od Čačka na putu ka Zlatiboru, odnosno regiji Zapadna Srbiija (M5). Smeštena je u omanjem morfotektonskom proširenju, na ušću Banjskog potoka u Zapadnu Moravu, na nadmorskoj visini od 278 m.
Pored termo-mineralnih izvora koji se koriste u terapiji, ova banja je jedinstvena u Srbiji jer se nalazi u predelu izuzetnih odlika, okružena rekom, jezerima i nepreglednim zelenilom planina Ovčar(985) i Kablar (885).
Postoje svedočanstva da su vode Ovčar banje korišćene za lečenje ljudi od rimskog vremena, preko srednjovekovnog i turskog perioda do stvaranja nove srpske države u XIX veku.
Ovčar banja je 29. decembra 2011. godine i zvanično dobila status banje, što je od velikog značaja za dalji razvoj.
Posebnu hidrografsku osdobenost predstavljaju termalne vode u Ovčar Banji (350 – 380C). Voda je homeoterma, slabo sumporovita. Lekovite komponente mineralne vode su makroelementi – kalcijum i natrijum; i mikroelementi – kalijum litijum, stroncijum, barijum, jod, brom, fosfor, fluor.
Gosti banje kojima je potrebna terapija ili preventivni pregled, na usluzi imaju i stručno medicinsko osoblje u okviru Zdravstvenog centra. Voda pogoduje lečenju nekoliko indikovanih oboljenja: reumatskih, degenerativnih promena (spondiloza i artritis), sportskih povreda, kožnih oboljenja.
Ovde je na malom prostoru skoncentrisano deset manastira iz srednjeg veka poznatih kao “Srpska Sveta Gora”. Manastiri Ovčarsko-kablarske klisure čuvaju duhovno i umetničko bogatstvo stvarano vekovima na ovim prostorima. Posetom manastira, gosti Ovčar Banje mogu da se upoznaju sa istorijom srpskog naroda, vrednim kulturno-istorijskom nasleđem i lepotama manastira Nikolje, Preobraženje i Blagoveštenje koji se nalaze u samoj banji, ali i u ostalim manastirima na padinama planina Ovčar i Kablar.
U reci Zapadanoj Moravi koja protiče kroz banju oslikavaju se obrisi okolnih planina, a nestvarnu tišinu povremeno prekidaju zvuci iz prirode. Vožnja brodićima, čamcima ili splavom je prava atrakcija, jer se na taj način mogu upoznati prirodne lepote ovog područja, uživati u posmatranju brojnih vrsta ptica. Blaga umereno-kontinentalna klima blagotvorno deluje na raznovrsnu floru i faunu u okruženju, naročito predele obrasle gustom šumom i bujnom vegetacijom, tako da svež vazduh doprinosi poboljšanju opšteg zdravstvenog stanja organizma.
Boravak u Ovčar Banji može da bude veoma sadržajan, a smeštaj se može obezbediti u nekoliko privatnih kuća i turističko-ugostiteljskih objekata koji se nalaze u centru banje. Među njima se svakako izdvaja Wellness centar “Kablar” koji pored lepih i komfornih soba u ponudi ima i različite wellness sadržaje kao i bazen sa termo-mineralnom vodom. Restoran “Dom” na obali reke, ima u ponudi pored gastronomskih specijaliteta i kvalietan smeštaj, ali i lepo uređenu obalu u ambijentu u kome gosti svih uzrasta mogu da provedu prijatne trenutke.
Pored izvora termo-mineralne vode, priroda je Ovčar Banju podarila rekom i jezerima na čijim oblama uživaju sportisti rekreativci, ali i istinski ljubitelji prirode. Na području Ovčarsko-kablarske klisure nalaze se uređene ribolovne staze, tako da postoje dobri uslovi za bavljenjem sportskim ribolovom. Obeleženim planinarskim stazama, stiže se do manastira u kojima se prolnalazi duhovni mir i uživa u pogledu na prirodu, obrise šumovitih planina, reku Zapadnu Moravu. Možda će ipak najveći utisak na gosta ostaviti nesvakidašnji prizor sa vrha planine Kablar – meandri reke Zapadne Morave i grad Čačak u daljini.
Turistička organizacija Čačka organizuje izlete do svih ovih atraktivnih mesta. Organizovane grupe i pojedinci, u pratnji turističkih vodiča mogu posetiti manastire, voziti se brodićima rekom Zapadnom Moravom, a za ljubitelji planinskih vrhova organizuje se i planinarenje do Ovčara i Kablara. Za nešto zahtevnije turiste, postoji mogućnost bavljenja i ekstremnim sportovima kao što su na primer paraglajding ili alpinizam.
Tokom letnjih meseci, u Ovčar Banji se organizuju koncerti, predstave, duhovne večeri, likovne kolonije, sportski događaji među kojima su najatraktivniji regata, plivački maraton i velika planinska trka.
Ovčar Banja nije samo banja, već mnogo više od toga, mesto za pravi odmor, relaksaciju, pronalazak fizičke i duhovne inspiracije.

Slatinska banja
Slatinska banja se nalazi u podnožju planine Jelice, na desnoj obali reke Zapadne Morave. Od Čačka je udaljena 17 km. Banjom protiče banjska reka – Daćinac na kojoj se nalazi termalna zona, gde su i termalni izvori lekovite mineralne vode. Nadmorska visina na kojoj se nalazi Slatinska banja iznosi 275 m.
Na osnovu hemijskih analiza voda Slatinske Banje sadrži sumporvodonika više nego ostale banje u Srbiji. Hemijsku analizu izvršila je 1957. i 1958. godine stručna komisija Instituta za medicinsku hidrologiju i klimatologiju Medicinskog fakulteta iz Beograda.
Vode Slatinske Banje spadaju u red hladnih sumpornih voda, koje imaju karakter slabih alkalno-soliničnih voda. Čine je sledeći elementi: kalijum, litijum, rubidijum, stroncijum, cezijum, barijum i fosfor. Ovo je samo informativna analiza, jer je za kompletniju analizu potrebno više od 1 l vode (3-5 l), kako bi na osnovu potpunije analize Slatinska banja došla u red sumpornih lekovitih voda. Na osnovu hemijskih analiza voda Slatinske banje sadrži sumporvodonika više nego ostale banje u Srbiji.
Temperatura mineralne vode Slatinske banje iznosi 16,8°C. Slatinska Banja se preporučuje za lečenje pre svega kožnih oboljenja i reumatizma pri čemu je neophodno vršiti dogrevanje vode u kupatilima.
U blizini Slatinske Banje nalazi se nepokretno kulturno dobro Seoski čardak, koji je proglašen za spomenik kulture, zaštićena stabla starog hrasta.

Turističke informacije

Ovčarsko-Kablarska klisura

Nalazi se u centralnom delu Srbije, gde je reka Zapadna Morava između planina Ovčar i Kablar usekla klisuru impozantnih razmera.

Deo doline Zapadne Morave koji spaja Požešku i Čačansku kotlinu počinje na 1. km nizvodno od sastavaka Đetinje i Moravice i pruža se na dužini od 27. km, do ušća Kamenice u Moravu. Njen nadublji i najizrazitiji deo – Ovčarsko-kablarska klisura, duga je 16 km, mereno duž rečnog korita, skoro duplo više nego kada se izmeri pravolinijski, što je posledica izrazitog vijuganja reke i dolinskog dna.

Najveća dubina klisure je u njenom središnjem delu i ona, u odnosu na vrh Kablara, iznosi oko 620 m, a u odnosu na vrh Ovčara 710 m. U ovom delu dolinske strane imaju i najveće nagibe, uglavnom preko 30⁰.

Osnovno prirodno obeležje klisure čini reljef, pre svega upečatljivi masivi Ovčara i Kablara, po kojima je i dobila ime. Impresivne litice i razigrani greben Kablara odaju utisak ogromnog okamenjenog talasa koji svakog trenutka može udariti u Ovčar. Južne stenovite padine i vrhovi Kablara strmo se obrušavaju u reku. Na ovim padinama su otvori pećina i potkapina. Kao kontrast surim padinama Kablara, padine Ovčara se blaže spuštaju do reke, prekrivene zelenim, šumskim masivima.

Zapadna Morava, koja ih razdvaja, ovde je usporila svoj tok i usekla 3 jedinstvena meandra, od koji su prva 2 pravi geomorfološki fenomeni, poznati kao“uklješteni meandri”.

Serija malih slapova i bigrenih basenčića, kao i manja bigrena terasa sa relativno visokim terasnim odeskom, duž Banjskog potoka, posebna su atrakcija. Zanimljivo je da proces izlučivanja sige i danas traje.

Strme i stenovite strane Kablara, njegovi ostenjaci i šumski komleksi, kriju brojne vrste očuvane flore, često reliktnog karaktera. Karakteristične vrste u klisuri su ruj, grab, grabić, sitnolistna lipa, krunilostna lipa, crni jasen, ruj, hajdučka oputa, lovorolisni jeremičak.

Fauna je takođe bogata, kao posledica dobre očuvanosti i raznovrsnosti staništa (šumska staništa, stene, litice, vodena staništa, pašnjaci i livade). Često se mogu videti šumska kornjača, barska kornjača, šareni daždevnjak, kuna zlatica, kuna belica, jazavac, divlja mačka,vidra, sivi soko, suri orao, siva čaplja, jarebica kamenjarka.

U senkama šuma, na obali reke, na malim zaravnima i priljubljeni uz stene krije se 11 srednjovekovnih manastira, jedinstvenih po mestu u kome se nalaze i vremenu kada su nastali. Na levoj strani Zapadne Morave nalaze se Blagoveštenje, Ilinje, Savinje, Nikolje, Uspenje i Jovanje, a na desnoj Sretenje, Trojica, Preobraženje, Vaznesenje i Vavedenje. Po kulturnom i duhovnom značaju, kao i umetničkoj vrednosti ova grupa manastira je odmah iza Fruškogorskih manastira.

U klisuri je smeštena i Ovčar Banja, još uvek nedovoljno razvijena i iskorišćena, ali sa potencijalom da u budućem periodu bude okosnica razvoja turizma ovog kraja.

Turističke informacije

Tisa

U nastavku Zelene ulice, prema Tisi, prostire se šetalište „Zeleni korzo“, koji je otvoren na Dan planete Zemlje, kako bi svakoga podsetio da se priroda i životna okolina trebaju čuvati i unapređivati. Sa „Zelenog korzoa“ pruža se pogled na Donji park i bivši hipodrom, na kojem će se uskoro naći bansko-turistički kompleks, a samo šetalište izlazi na Tiski kej.

Turističke informacije

Dvorac Dunđerski

Dvorac “Fantast” nalazi se na oko 14 km od Bečeja na putu za Bačku Topolu, u centralnom delu Vojvodine. Od Novog Sada udaljen je 60 km, a od Beograda 135 km. Čitav kompleks prostire se na oko 65 ha i obuhvata dvorac, mali kaštel, kapelu Dvorac “Fantast” nalazi se na oko 14 km od Bečeja na putu za Bačku Topolu, u centralnom delu Vojvodine. Od Novog Sada udaljen je 60 km, a od Beograda 135 km. Čitav kompleks prostire se na oko 65 ha i obuhvata dvorac, mali kaštel, kapelu Svetog Đorđa, ergelu trkačkih konja i park.

Dvorac je podigao poznati vojvođanski veleposednik Bogdan Dunđerski, koji je od oca nasledio 2600 jutara zemlje između Srbobrana i Bečeja. Kažu da je velelepan dvorac pored Bečeja podigao iz inata, samo da bi pokazao da nije propao. Kada je sagrađen, dvorac “Fantast” je odslikavao svu moć i bogatstvo svog vlasnika, koji se nikada nije ženio i imao je tri velike ljubavi: žene, konje i vino. Bio je jedan od retkih ljudi koji je uspeo da ostvari svoje snove sagradivši dvorac iz mašte. Bogdan Dunđerski je drugovao sa čuvenim slikarem Urošem Predićem i kad je odlučio da na svom imanju podigne kapelu Sv. Đorđa, u neovizantijskom stilu, Prediću je poverio da oslika ikonostas. Najveći vojvođanski veleposednik je umro 1943. godine, a imanje je zaveštao Matici srpskoj.

Izgrađen u periodu od 1919. do 1923. i predstavlja mešavinu različitih neostilskih formi netipičnih za naše prostore. Sam toranj i četiri ugaone kule su građene u stilu neogotike, dok su oba ulaza urađena u stilu neoklasicizma. Dvorac je ograđen niskim zidom sa dvema monumentalnim kapijama od kovanog gvožđa.

Ergela spada u red najpoznatijih u ovom delu Evrope i tu su odgojena najpoznatija grla u bivšoj Jugoslaviji. Više od polovine celokupnog imanja je nekad zauzimala ergela koja je brojala oko 1400 rasnih konja. Danas se na imanju nalazi oko 80 grla u šest konjušnica, a postoji i staza za trening galopera. Organizovana je škola jahanja, a moguće je i iznajmljivanje konja turistima. U okviru kompleksa se nalazi i park sa mnoštvom različitih vrsta drveća i uredenim stazama za šetnju. Pored hotela, posetiocima su na raspolaganju teniska igrališta, a tu je i pista za male avione.

Dvorac je 1983. pretvoren u hotel. Dobio je ime po konju Fantastu, najboljem konju koje je ergela Bogdana Dunđerskog odgajila.Svetog Đorđa, ergelu trkačkih konja i park.

Dvorac je podigao poznati vojvođanski veleposednik Bogdan Dunđerski, koji je od oca nasledio 2600 jutara zemlje između Srbobrana i Bečeja. Kažu da je velelepan dvorac pored Bečeja podigao iz inata, samo da bi pokazao da nije propao. Kada je sagrađen, dvorac “Fantast” je odslikavao svu moć i bogatstvo svog vlasnika, koji se nikada nije ženio i imao je tri velike ljubavi: žene, konje i vino. Bio je jedan od retkih ljudi koji je uspeo da ostvari svoje snove sagradivši dvorac iz mašte. Bogdan Dunđerski je drugovao sa čuvenim slikarem Urošem Predićem i kad je odlučio da na svom imanju podigne kapelu Sv. Đorđa, u neovizantijskom stilu, Prediću je poverio da oslika ikonostas. Najveći vojvođanski veleposednik je umro 1943. godine, a imanje je zaveštao Matici srpskoj.

Izgrađen u periodu od 1919. do 1923. i predstavlja mešavinu različitih neostilskih formi netipičnih za naše prostore. Sam toranj i četiri ugaone kule su građene u stilu neogotike, dok su oba ulaza urađena u stilu neoklasicizma. Dvorac je ograđen niskim zidom sa dvema monumentalnim kapijama od kovanog gvožđa.

Ergela spada u red najpoznatijih u ovom delu Evrope i tu su odgojena najpoznatija grla u bivšoj Jugoslaviji. Više od polovine celokupnog imanja je nekad zauzimala ergela koja je brojala oko 1400 rasnih konja. Danas se na imanju nalazi oko 80 grla u šest konjušnica, a postoji i staza za trening galopera. Organizovana je škola jahanja, a moguće je i iznajmljivanje konja turistima. U okviru kompleksa se nalazi i park sa mnoštvom različitih vrsta drveća i uredenim stazama za šetnju. Pored hotela, posetiocima su na raspolaganju teniska igrališta, a tu je i pista za male avione.

Dvorac je 1983. pretvoren u hotel. Dobio je ime po konju Fantastu, najboljem konju koje je ergela Bogdana Dunđerskog odgajila.

Turističke informacije

Proba

proba12345