Subotica
Subotica zauzima centralno mesto između Dunava na zapadu i Tise na istoku i predstavlja najizrauitije gradsko središte između ovih reka. Poslednjih godina grad sve više dobija na značaju i postaje glavna kapija Srbije ka Evropi. Subotica leži na tranzitnom internacionalnom putu E-75, a u njenoj blizini se nalaze dva najfrekventnija granična prelaza: Horgoš i Kelebija.
Gradska kuća – Bila i ostala najveće zdanje Subotice i njena najveća znamenitost. Podignuta je za samo dve godine (1908-1910) na mestu stare većnice po nacrtima budimpeštanskih arhitekata Marcela Komora i Dežea Jakaba. Danas su u njoj gradska uprava, muzej, istorijski arhiv, butici i banke. Ova građevina odlikuje se maštovitim varijacijama naivnih narodnih motiva koji su pomešani sa elementima secesije. Početak XX veka obeležava kulminacija arhitektonske izgradnje Subotice, kada su izgrađeni objekti u stilu secesije. U nizu objekata koji krase Suboticu svakako treba izdvojiti Sinagogu, izgrađenu 1901 godine. Modernih arhitektonskih rešenja, ukrašena je raznobojnim vitražima koji predstavljaju stilizovane latice karanfila, ruža, ljiljana i paunovog perja. Sledeći objekat istoimenog tandema je zgrada br. 4. na gradskom Korzou koja se posebno izdvaja svojom živopisnom ornamentikom. U zaštićenom jezgru grada, na stotinak koraka od Gradske kuće, smešten je jedan od najlepših secesijskih objekata – palata Rajhl, gde se na jedinstven način prožimaju arhitektura, skupoceni materijali i razigrana forma umetničkih zanata. Danas je u njoj mesto našla galerija Likovni susret. Danas, neizostavnu celinu grada čine i dve velelepe fontane od „žolnai“ keramike, takozvane Zelena i Plava fontana.
Narodno pozorište – Radovi na izgradnji pozorišta su počeli 1848. godine po projektu Janoša Skultetija, a zdanje je otvoreno za publiku 1854. godine. Građevina, sa hotelom «Pešta» i nekoliko gospodski uređenih kafana prema Korzou, postala je središte društvenog života grada. Nakon požara, 1915. godine uništen je veći deo zgrade, a između dva rata obnovljen je hotel i pozorište, ali u mnogo skromnijem izdanju. Danas je zgrada zatvorena za javnost.
Korzo – Omiljeno šetalište Subotičana i glavno mesto društvenog i noćnog života. Počinje od Trga Slobode zdanjem palata Vojnić, sa crvenim pročeljem, najlepši primer neogotike u Subotici. Zatim kuća Jovana Dimitrijevića, podignuta 1881. godine, palata Sanka Manojlovića, rad arhitekte Titusa Mačkovića, mešavina renesanskog i baroknog stila, dom Đure Manojlovića, palata Prokeš u stilu neo-renesanse.
Crkve – Pre izgradnje pozorišta, na ovim prostorima su postojala tri objekta sakralnog karaktera. Franjevačka crkva, u čijim se zidinama kriju ostaci nekadašnjeg kastruma, svoj današnji izgled je poprimila 1901. godine i predstavlja monumentalno zdanje u stilu neoromantike. Krećući se prema zapadu, nailazimo na katoličku katedralu izgrađenu 1779. godine, baroknu crkvu prema tipskim projektima iz Kaloče, tadašnjeg centra biskupije. Istočno od Franjevačke crkve je 1730. godine podignuta srpska pravoslavna crkva Sv. Vaznesenja Gospodnjeg, koja je doživela mnogobrojne adaptacije i promene da bi u osnovi sačuvala tradicionalni barokni stil.
Palić – nalazi se sedam kilometara istočno od Subotice. Jezero je bogato termalnim izvorima i ima slankastu vodu. Simbol Palića je Vodotoranj, delo Komora i Jakaba iz 1912. godine, Velika terasa, mermerna česma, Ženski štrand, vila «Lujza», «Sovin grad», zoološki vrt i otvorena scena na kojoj se svake godine održava čuveni filmski festival, u julu mesecu.