Sombor
Opština Sombor se nalazi u severozapadnom delu pitome bačke ravnice, na površini od 1.178 kvadratnih kilometara i ima jedno gradsko i 15 seoskih naselja. Zapadne strane opštine Sombor zapljuskuju vode Dunava. Sombor se nalazi 175 km severozapadno od Beograda. Ukupna dužina somborskih ulica je 120 km, postoji 9 skverova, 4 parka, dužina drvoreda je 121 km, a broj stabala 18.000. Grad Sombor važi za najzeleniji grad u zemlji, čime se žitelji Sombora veoma ponose. Danas je Sombor moderan grad sa oko 50.000 stanovnika koji je očuvao šarm prošlosti.
Sombor postaje slobodan i kraljevski grad 1749. godine i od tada počinje njegovo uzdizanje u stilu gospodstvene varoši, jedinstvene urbane i arhitektonske osobenosti. Te vrednosti su koncentrisane na relativno malom prostoru središta grada nazvanog „Venac“, koje je stoga i samo zaštićena kulturna celina, kao i brojna zdanja i ustanove u njegovom okrilju. Centar grada omeđen je sa četiri lepa venca. Glavni gradski trg je Trg Svetog Trojstva po verskom spomeniku koji se na njemu nekada nalazio ili Ćelavi trg jer na njemu ima samo par stabala. Na njemu se nalazi zgrada Gradske kuće sa svojim visokim tornjem. Nasuprot Gradske kuće je Galeova zgrada u kojoj je Galerija «Milan Konjović». Desno od galerije je zdanje grofa Grašalkovića.
Istorijski arhiv smešten je u „Pašinoj kuli“, zdanju iz turskih vremena, jedini preostatak gradskih zidina i palati Krušper de Varba, jednospratna zgrada iz 1771. Sa druge strane je Trg sv. Đorđa, gde je Srpska čitaonica osnovana 1845. godine, kuća Julijane Palanački, u kojoj je veliki poeta Laza Kostić iznedrio Santa Maria della Salute, Crkva sv. Georgija u čijoj porti je nastala „Norma“, prvo učiteljište za učitelje slovenskog življa na ovimn prostorima, a nešto malo dalje je Preparandija, dar Učiteljskoj školi patrijarha Georgija Brankovića… Svemu tome treba dodati Gradski muzej sa predivnom stalnom postavkom, Pozorište, kamernog tipa, Crkva sv. Jovana Preteče, kulturno dobro najvišeg ranga, a na drugom kraju Crkva sv. Stefana u kojoj se nalaze najveće orgulje na prostoru Srbije i zgrada Županije (1808) u kojoj je najveća slika, ulje na platnu, u našoj zemlji 4 x 7 m rad Ferenca Ajzenhuta., “Bitka kod Sente».