Raška
Grad na ušću reke Ibar u Rašku. Nalazi se 82 km južno od Kraljeva. Osnovan je 1846. godine na predlog političara i državika Ilije Garašanina. Turističku ponudu ovog kraja čine Kopaonik, Jošanička banja, planina Golija, brojni manastiri…
Kopaonik danas predstavlja jednu od najznačajnijih turističkih destinacija u Srbiji. Josif Pančić ga je nazvao »biserom naših planina«. Isto tako vojvoda Živojin Mišić u svojoj knjizi »Moje uspomene« sa neskrivenim oduševljenjem govori o lepotama Jošaničke Banje, potkopaoničkih sela i samog Kopaonika, proglašavajući ih najromantičnijim i najlepšim delovima Kraljevine Srbije. Kopaonik, najveći planinski masiv u Srbiji, pruža se pravcem od severozapada ka jugoistoku u dužini od oko 80 km, dosežući u srednjem delu širinu od oko 40 km. Najviši deo na Kopaoniku je prostrana površ Ravni Kopaonik, oko koje se diže Suvo Rudište sa najvišim vrhom planine – Pančićev vrh (2017 m). Kopaonik ima subalpsku klimu. Zbog blizu 200 sunčanih dana godišnje Kopaonik s pravom nosi naziv „planina sunca“. Dobio je ime zbog rudnih bogatstava kojima raspolaže i koja su se ovde od davnina kopala. Zbog svojih prirodnih vrednosti, 1981. godine Kopaonik je proglašen za nacionalni park. Kopaonik preko cele godine nudi idealne uslove za aktivan odmor i predstavlja naš najveći i najpoznatiji skijaški centar. Na prostoru Ravnog Kopaonika nalazi se veliki turistički centar, sa brojnim smeštajnim kapacitetima, sistemom ski staza i žičara i ostalom turističkom infrastrukturom. Drugi turistički centar nalazi se kod sela Brzeće, na istočnoj padini Kopaonika. Skijaški tereni nalaze se na nadmorskoj visini od 1.650 do 2.017 m i svrstavaju se u terene prve kategorije.
Istorijski značaj kopaoničke oblasti kao središta srpske srednjovekovne države obeležavaju ostaci utvrđenih gradova na visovima u predgorju centralnog masiva (Zvečan, Koznik, Maglić), rudarskih naselja (Stari trg, Novo brdo) i crkve i manastiri (Gradac, Pavlica, Studenica, Žiča, Sopoćani), zadužbine srpskih vladara, koji se nalaze u podnožju kopaoničkog masiva. Manastir Studenica se nalizi 11 km severozapadno od naselja Ušće, odnosno 45 km od Raške. Manastirski kompleks predstavlja složenu građevinsku celinu i čini ga veći broj građevina u kojoj najistaknutije mesto zauzima Bogorodična crkva. Studenica je nastala u vreme kada je njen osnivač Stefan Nemanja bio na vrhuncu moći. Građena je od 1183. do 1196. godine i uobličena je tako da predstavlja najlepšu građevinu u srpskoj srednjovekovnoj arhitekturi. Manastir Gradac je udaljen je 25 km od Raške i nalazi se na padinama planine Golije (12 km zapadno od srednjovekovnog grada Brvenik na Ibru). Manastir je zadužbina kraljice Jelene Anžujske, žene kralja Uroša I. Đurđevi stupovi se nalazi 2 km zapadno od Petrove crkve ili 18 km jugozapadno od Raške. Manastir je osnovao Stefan Nemanja. Glavni objekat manastira, crkva Sv. Đorđa, sagrađena je 1170-1171. godine
Jošanička Banja ili kako se još popularno naziva »Zelena vrata Kopaonika« leži u dolini istoimene reke u podnožju Željina i šumovitog banjskog Kopaonika. Nalazi se na 550 m nadmorske visine te se po tome ubraja u najviše banje u Srbiji. Jošanička banja se ubraja među banje sa najtoplijom vodom što joj uz blizinu prelepih predela Kopaonika i Golije kao i dobru infrastrukturu omogućuje da bude značajna turistička destinacija.Banja ima pet izvora mineralnih voda koji se ubrajaju među najtoplije u našoj zemlji.
Golija je jedna od najživopisnijih planina Srbije koja se zbog svojih značajnih i očuvanih prirodnih osobenosti, retkih biljnih vrsta, geomorfoloških, kulturnih, estetskih i turističkih vrednosti svrstava u prirodna dobra nacionalnog i međunarodnog značaja. Golija je planina u jugozapadnoj Srbiji, zapadno od Raške, čiji je najviši vrh Jankov Kamen (1833 m). Nalazi se 40 km jugozapadno od Ivanjice i 32 km severno od Novog Pazara. Ova planina je najverovatnije dobila ime zbog svoje veličine – golema.